Artroskopia kolana
Zabieg artroskopii kolana to mało inwazyjna technika operacyjna, diagnostyczna i rekonstrukcyjna, która pozwala na wykonanie skomplikowanych napraw w stawie kolanowym. Zabiegi artroskopowe możemy podzielić na 3 grupy:
- Diagnostyczne
rzadko stosowane przy dzisiejszych technikach diagnostycznych i narażające pacjenta na jeszcze jedną artroskopię. W naszej klinice nie wykonujemy artroskopii diagnostycznych. - Resekcyjne
artroskopia stawu kolanowego podczas, której ze stawu usuwamy zmiany wytwórcze i pozapalne (usunięcie błony maziowej), ciała wolne, osteofity, fałdy błony maziowej, uwolnienie przykurczonych troczków, zwłóknień śródstawowych itp. - Rekonstrukcyjne
artroskopia polegająca na rekonstrukcji uszkodzonych więzadeł (krzyżowe tylne, krzyżowe przednie, poboczne piszczelowe, poboczne strzałkowe), ubytków chrząstki, implantowanie sztucznej łąkotki.
Zabieg artroskopowy stawu kolanowego – wybór najskuteczniejszej techniki
Więzadła stawu kolanowego
Leczeniem z wyboru jest artroskopowa rekonstrukcja więzadeł przy pomocy tkanki własnej lub implantów (np. LARS, allogeniczne itp.), artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego (ACL). W naszej klinice ten typ artroskopii wykonujemy metodą dwupęczkową ze ścięgna mięśnia półścięgnistego i smukłego, odtwarzając pełną anatomię i prawidłową stabilizację kolana, przednią oraz rotacyjną.
artroskopia kolana
Do stabilizacji używamy implantów z materiałów biowchłanialnych.
Rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego (PCL).
Ten zabieg artroskopii jest procedurą zdecydowanie trudniejszą od rekonstrukcji ACL. Uszkodzone PCL zastępujemy przeszczepem ze ścięgna mięśnia półścięgnistego lub przeszczepem sztucznym. Postępowanie pooperacyjne jest podobne jak przy rekonstrukcji ACL, ale wymaga dłuższych ram czasowych przy dochodzeniu do pełnej sprawności i wymaga większego reżimu w okresie pooperacyjnym.
Więzadła poboczne piszczelowe i strzałkowe.
Artroskopia przy której rodzaj rekonstrukcji zależy od stopnia uszkodzenia i czasu jaki upłyną od uszkodzenia. W uszkodzeniach ostrych zszywamy więzadła w zastarzałych zastępujemy uszkodzone więzadło ścięgnem z mięśnia półścięgnistego lub smukłego, często używamy więzadła sztucznego. Proces powrotu do pełnej sprawności jest zdecydowanie szybszy jak po uszkodzeniu ACL i PCL.
Łąkotki
Do uszkodzenia łąkotki najczęściej dochodzi przy urazie skrętnym przy zgiętym kolanie.
W zależności od typu i miejsca uszkodzenia, naprawiamy uszkodzoną łąkotkę przy pomocy szwów ciągłych 4 lub 7 implantowych, szyjąc szwem ciągłym, przy uszkodzeniach masywnych wycinamy uszkodzony fragment i zastępujemy go najczęściej kolagenowym.
Chrząstka stawowa
Artroskopowe leczenie chrząstki zależy od stopnia uszkodzenia; w niewielkich powierzchniowych uszkodzeniach usuwamy w sposób mechaniczny lub termiczny luźne fragmenty chrząstki. Przy uszkodzeniach ogniskowych niewielkich w strefie obciążania pobieramy chrząstkę z powierzchni nieobciążanych i uzupełniamy ubytki w strefie obciążanej. W dużych ubytkach, pobieramy komórki macierzyste i uzupełniamy nimi ubytki, tworząc bliznę chrzęstną. Przyszłością jest hodowanie z własnych komórek chrzęstnych tkanki i pokrywanie wychodowaną chrząstką dużych ubytków na powierzchni stawowej.
Usprawnianie
Po zabiegu artroskopii pacjent ma kończynę ustabilizowaną w stabilizatorze. Po tygodniu od zabiegu zaczynamy usprawnianie, kule i stabilizator utrzymujemy maksymalnie do 4 tygodni, po rekonstrukcji łąkotki pacjent chodzi o kulach 6 tygodni. Pacjent po rekonstrukcji ACL przechodzi 3 etapową rehabilitację, kontynuując ćwiczenia w domu do 6 – 9 miesięcy w celu osiągnięcia pełnej sprawności i powrotu do sportu.
Warte szczególnej uwagi:
