Diagnostyka i leczenie całkowitego zerwania ścięgna mięśnia najszerszego grzbietu
Diagnostyka
Zgłosił się do mnie pacjent z bólem w okolicy prawej pachy, promieniującym w kierunku mięśnia piersiowego większego i najszerszego grzbietu, który wystąpił nagle w trakcie ćwiczeń na drążku. Po obejżeniu stwierdziłem asymetrię brzuśca najszerszego grzbietu. Po stronie prawej widać było znaczne jego pogrubienie.
Dotykowo i uciskowo duża bolesność na wysokości przyczepu mięśnia piersiowego większego, najszerszego grzbietu. W badaniu czynnościowym; w trakcie ruchu biernego kończyną górną prawą i ruchu czynnym brak napięcia brzuśca mięśnia najszerszego grzbietu. Przy napięciu mięśnia najszerszego grzbietu przeciw oporowi narastający ból na wysokości linii pachowej tylnej.
W trakcie dynamicznego badania ultrasonograficznego stwierdziłem całkowite oderwanie ścięgna mięśnia najszerszego grzbietu od guzka mniejszego kości ramiennej.
Pacjenta zakwalifikowałem do otwartej rekonstrukcji ścięgna mięśnia najszerszego grzbietu.
Opis procedury operacyjnej
Cięcie wykonano w bruździe piersiowo – ramiennej, 2 centymetry poniżej brzuśca piersiowego wielkiego. Wchodząc w głębsze warstwy rozdzielamy mięsień piersiowy większy od naramiennego. Rotujemy kończynę na zewnątrz, od dołu nadcinamy 2 cm przyczep mięśnia piersiowego większego, odsłaniamy bruzdę międzyguzkową ze ścięgnem głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia oraz guzek mniejszy. Stwierdziłem obnażony guzek mniejszy i brak ścięgna mięśnia najszerszego grzbietu. Włożyłem ostrożnie palec pod mięsień piersiowy większy, kierując się w kierunku obkurczonego mięśnia. Na palcu poczułem część ścięgnistą mięśnia najszerszego grzbietu. Po palcu złapałem kocherem za ścięgno, ukazało się szeroka, pogrubiała część ścięgnista mięśnia najszerszego grzbietu. Ścięgno było pogrubiałe, dość twarde i matowe. Ścięgno zostało podszyte
Podszycie ścięgna
Na wysokości guzka mniejszego kości ramiennej zakotwiczono trzy kotwice nitkowe typu Juggerknot.
Trzy kotwice nitkowe
Do kotwic i guzka mniejszego doszyto ścięgno mięśnia najszerszego grzbietu.
Doszycie ścięgna
W trakcie śródoperacyjnego badania czynnościowego stwierdzono prawidłową czynność mięśnia. Założono warstwowo szwy na przyczep mięśnia piersiowego większego, tkankę podskórną i skórę, jałowy opatrunek. Kończynę górną ustabilizowano w ortezie ramiennej na 3 tygodnie.
Rehabilitacja
Orteza ramienna 3 tygodnie.
Ćwiczenia:
1-3 tydzień:
- czynne izotoniczne wzmacnianie stabilizatorów stawu łokciowego,
- izometryczne wzmacnianie mięśni obręczy kończyny górnej,
3-6 tydzień:
- bierne zwiększanie ruchomości w stawie ramienno-łopatkowym,
- czynne wspomagane wzmacnianie mięśni obręczy kończyny górnej,
- kontynuacja ćwiczeń izometrycznych. Izotoniczne czynne z oporem wzmacnianie mięśni stabilizujących staw łokciowy,
6 -9 tydzień:
- bierne zwiększanie ruchomości w stawie ramiennym,
- czynne izotoniczne wzmacnianie mięśni obręczy kończyny górnej,
- czynne izotoniczne wzmacnianie mięśni stabilizujących staw łokciowy.
Daniel Kozyra
Warte szczególnej uwagi:
